- شنیدن این نوع موسیقی یا دیدن این فیلم ها حرامه، گوشی بچه شیعه باید این فیلم ها و عکس ها داخلش باشه؟

- شمام همه چی رو حروم کردید، من گوش میدم و میبینم چون آرامش بخشه یا سرگرمم میکنه، تازه خیلیاش مجوز از ارشاد اسلامی(!) داره!


در جواب این دوستان به نقل روایتی بسنده میکنم، تمام جواب در این روایت گنجانده شده:

در تفسیر عیاشی از ابی جعفر روایت کرده که گفت: نزد امام صادق(علیه السّلام) بودم که مردی خدمت آن حضرت عرض کرد: پدر و مادرم فدای تو باد، من کنیفی دارم و وارد آن کنیف(مستراح) میشوم تا رفع حاجت کنم، در همسایگی ما اشخاصی هستند که کنیزان آوازه خوان دارند، آواز میخوانند و موسیقی مینوازند، و چه بسا میشود من نشستن در آنجا را طول میدهم تا صدای آنها را بشنوم، این عمل چطور است؟ 

فرمود: این کار را نکن.

عرض کرد به خدا قسم من هرگز به سراغ آنها نرفته ام و نمی روم، بلکه صدایی است که از ایشان میشنوم

فرمود: مگر کلام خدای را نشنیدی که میفرماید: انّ السّمع و البصر و الفواد کلّ اولئک کان عنه مسوولا؟(1)

عرض کرد: نه به خدا سوگند، مثل اینکه تاکنون این آیه را از کتاب خدا نشنیده بودم نه از عجم و نه از عرب، دیگر چنین عملی را تکرار نمیکنم ان شاء الله، و نسبت به گذشته هم استغفار میکنم.

[امام] فرمود: برخیز و غسل کن و آنچه میتوانی نماز بخوان، چون تا کنون در کار بزرگی مشغول بوده ای و چقدر حال بدی داشتی اگر بر این حال می مردی، شکر میکنم خدا را که متوجه شدی و از او درخواست میکنم که از هر بدی که از تو دیده صرفنظر کند. آری خدای تعالی کراهت ندارد مگر از هر کار زشت تو، کارهای زشت را بگذار برای اهلش، چون هر چیزی در عالم اهلی دارد.(2)


این شخص به قصد شنیدن آنجا نمیرفته، در مجالس گناه و معصیت شرکت نمیکرده، تلفن همراه او از فیلم ها و عکس ها و موسیقی حرام پر نبوده، در خانه اش گیرنده های ماهواره نبوده، در شبکه های اجتماعی به دنبال جک ها و مطالب غیر اخلاقی نبوده، فقط نشستن خود را کمی طول میداده و چنین مورد عتاب امام قرار میگیرد...

اگر خود را منتظر مهدی فاطمه میدانیم، این سخن امام است که میفرماید به گناه بزرگی مشغول بوده ای و چقدر حال بدی داشتی اگر به این حال میمردی... شنیدن چند لحظه از صدای آن کنیزان چنین گناه بزرگی بوده، وای بر حال کسی که گوش و چشمش محل رفت و آمد لشگر شیاطین شده

نمیشود ادعای حسینی بودن کرد ولی یزیدی رفتار نمود...


(1)اسراء/36

(2) تفسیر عیاشی، ج2،ص292، ح76

همچنین این روایت را شیخ طوسی در کتاب تهذیب و کلینی در کافی نقل کرده اند.

(ترجمه المیزان،ج13،ص140)